Wacław Romaszko W roku 1986 ukończył Uczelnię im. Glebowa w Mińsku. Należy do Towarzystwa Polskich Plastyków na Białorusi. W swoich pracach wydobywa piękno otaczającej przyrody, widoki typowe dla tego rejonu Europy, „swojski” urok wsi i wiejskiego krajobrazu - stare chaty, pola, łąki, las, drzewa, kwiaty, ukazane w różnych porach roku: raz będzie to zimowa szata, innym razem ciepłe jesienne barwy, złota pełnia lata albo soczysta wiosenna zieleń. W jego obrazach cofamy się do czasu minionego, być może zapamiętanego z wakacji na wsi, opisanego w literaturze lub widzianego na innych obrazach. Obrazy Romaszki są wspomnieniem czasu, pory roku, dnia, a może wyjątkowej godziny czy szczególnej chwili, którą autor chciał uchwycić. Jakby przypominały o greckiej maksymie „carpe diem”. W swej romantycznej manierze przywołują ducha tej epoki, ale są „lżejsze” - w miejsce romantycznej grozy i niepokoju, autor pozostawia romantyczną tajemniczość. To „uposażenie” dostały być może z tęsknoty rozedrganego XXI wieku za spokojem i prostym pięknem matki natury, o którym autor przypomina.